‘Ik heb daar natuurlijk al over nagedacht en je loopt de kans dat het een filosofisch antwoord wordt. Het is tot voor kort mijn werk geweest om mensen te begeleiden, zodat ze weer grip op hun eigen leven kregen. Verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen leven. Dat pas ik natuurlijk ook toe op mezelf. Als er iets vervelend gebeurt in mijn leven, dan vraag ik me zelf direct af wat ik er aan kan doen en hoe ik het weer om kan buigen. Voor mij is daarbij ook een huisdier heel belangrijk. Dankzij mijn hond moet ik wel naar buiten en in beweging blijven. Ik heb lang in de gezondheidszorg gewerkt en dan zie je hoe mensen invalide worden, omdat ze niet meer bewegen. Dat is niet goed. Ik ben blij met mijn hond. Het is niet te geloven, maar het wordt steeds leuker met hem. Een soort baby in huis. Verder gaat het goed met me, omdat ik samen met een vriendin een huis deel. Het is fijn om goed met elkaar te kunnen opschieten. We hebben goede gesprekken en we delen veel met elkaar. Samen een herenhuis delen is heel fijn. Het is gewoon veel gezelliger. Ja, een huis en een hond delen in het centrum van de stad is goed en gelukkig heb ik een redelijk goed pensioen, waardoor we ook geregeld leuke dingen kunnen doen. Ik heb de gezegende omstandigheden dat eigenlijk alles kan. Zo was het vroeger niet, hoor. Ik ken ook de kant van het leven waarbij ik bijna geen geld had. Het is niet zomaar aan komen waaien dat ik het nu beter heb. Ik heb er hard voor moeten werken en ook geluk gehad. Je ziet wel steeds meer dat mensen het niet redden in deze maatschappij. De wereld is, zo lijkt het, steeds complexer geworden. Ik heb me heel lang voor die mensen ingezet, maar ik ben nu boven de zeventig en krijg wat gezondheidsproblemen. Daar moet je dan voor zorgen en wat dingen doen en laten. Ik had grote bewondering voor de voormalige denker des vaderlands René Gude, die ondanks zijn slechte gezondheid toch bleef zoeken naar de mogelijkheden om nuttig te zijn en te leven. Ja, hij was en is een voorbeeld voor mij. De vergankelijkheid onder ogen zien en toch genieten van de mooie dingen in het leven.