‘Ik vind het een lastige vraag. Veel gemakkelijker is het om te vragen, ben je gelukkig, ja dan nee? Dit gaat veel dieper. Ik heb er over nagedacht en voor mij is het belangrijk om tevreden te zijn en je niet te ergeren aan dingen die je toch niet kan veranderen. Bijvoorbeeld het weer kan je niet veranderen. Je kan wel vijf keer klagen over de regen, maar stop er daarna mee, want het verandert daardoor niet. Het gaat daarbij niet alleen om de regen, maar ook om je diepste verdriet. Ik heb mijn partner verloren. Dat is het meest ingrijpende wat er is gebeurd in mijn leven. Ik wist niet dat je letterlijk pijn in je hart kon hebben. Zo’n pijn doet dat. Toen heb ik ervaren dat je twee dingen kan doen, je verdriet blijven koesteren en het slachtoffer zijn, of het accepteren. Ik kreeg er mijn partner niet mee terug en ik had dus alleen mijzelf er maar mee. De dood maakte een einde aan zijn leven, maar niet aan de liefde van mij voor hem. Ik blijf nog steeds heel veel van hem houden. Ik glimlach nog heel veel om hem. Ik heb dus gemerkt dat ik uiteindelijk kan accepteren wat er gebeurd is en kan doorgaan. Misschien is me dat wel gelukt omdat ik positief in het leven sta. Misschien wel een beetje kinderlijk. Zijn ziekte heeft ons samen sterker gemaakt en daardoor kon ik waarschijnlijk ook makkelijker door. Natuurlijk hield het ook voor mij allemaal even op. Ik kon niets meer doen. Hij was de man op het witte paard voor mij geweest. We hadden afgesproken dat we elkaar minstens twee keer per jaar een brief zouden schrijven en dat hebben we ook al de dertig jaar gedaan dat we bij elkaar waren. In de laatste maanden van zijn leven heb ik die brieven nog allemaal voorgelezen. Die brieven hadden een positieve invloed op onze relatie.

Nu heb ik weer heel veel plezier aan mijn verzameling. Ik ben een echte verzamelaar. Ik verzamel vooral Barbies. Ik heb een grote museale Barbie verzameling van wel een paar duizend Barbies met allerlei accessoires. Dankzij deze verzameling krijg ik veel aandacht en dat vind ik leuk. Ja, dat doet me goed. De verzameling is veel waard voor een Barbie verzamelaar maar het blijft een stukje plastic van dertig centimeter. Het is alweer lang geleden dat Chris overleed en nu ben ik dus alleen. Als ik er wat van wil maken dan moet ik dat natuurlijk wel vaak zelf doen.

Als je niet binnen wil zitten moet je erop uit en aan anderen vragen om mee te gaan. Ik merk dat mensen belangrijker zijn dan werk. Je hebt werk nodig om geld te verdienen, maar mensen zijn toch echt belangrijker.’