Daar was een moment waarop ik plotseling met twee vriendinnen op een bankje op de markt zat. Het waren Kim en haar vriendin Naziha. Het werd een bijzonder gesprek waar ik met plezier aan terug denk.

Eerst het antwoord van Kim: ‘Wij moesten hard lachen toen we de vraag net hoorden. Dat moet je nu net aan mij vragen!
Er gaat eigenlijk heel veel niet goed in mijn leven. Juist daarom is het goed om jezelf af te vragen wat er voor positieve dingen zijn. Dat waardeer je dan des te intensiever. Je leert juist dan dankbaar te zijn voor wat er wel is. En je ziet alle kleine dingen weer binnenkomen, juweeltjes van vriendschap bijvoorbeeld. Vorig jaar verloor ik mijn baan en in dezelfde week liep mijn relatie stuk. Tot die tijd vertelde ik eigenlijk nooit wat er aan de hand was. Als iemand vroeg hoe het met me ging, zei ik altijd ‘o, goed hoor.’ En ik stond vooraan om anderen te helpen, maar vroeg zelf niet om hulp.

Maar toen ik echt in de ellende terechtkwam, veranderde dat.
Ik moest gaan roeien! Eerst moest ik wel over een drempel heen, want zo’n bak ellende wilde ik eigenlijk over niemand heen storten. Ik had ook iets hoog te houden, dacht ik. Maar vriendinnen staken me de helpende hand toe en ik dacht bij mezelf ‘nu moet ik die handen echt pakken, want anders red ik het niet.’ Mijn huwelijk en mijn werk waren mijn ankers en vriendschap was voor ‘erbij’. Maar nu is dat anders, vriendschappen hebben zich enorm verdiept. Voor goede vriendschap is inzet en vertrouwen nodig. Ik heb vorig jaar veel vriendinnen lastig gevallen bij de koffie, thee en wijn met hoe verschrikkelijk het was. Zij luisterden naar me, net zoals ik eerder naar hen luisterde. Die aandacht is zo belangrijk, je hoort elkaar echt. Bij elke vriendin waar ik dat bij heb gedaan, krijg ik het nu driedubbel zo hard weer terug. Er kwam een heleboel erkenning en liefde op me af. We zijn op een ander level van vriendschap gekomen. Dus dankzij die vriendschappen gaat het nu goed, ik loop hier elke dag wat lichter rond. Je moeilijkheden met anderen delen is geen lastig vallen, het is een rijkdom.

En in de toekomst blijf ik dat ook zo doen.’