‘Eens even nadenken. Geen makkelijke vraag.

Nou ja, het gaat nu goed omdat ik twaalf jaar alleen geweest ben en ik sinds kort een vriend heb en die heb ik op een hele speciale manier ontmoet. Dat maakt mijn leven nu wel beter. Ik zocht nooit een man en nu weet ik wat ik in die twaalf jaar gemist heb. Dat het gewoon gezellig is en ja, hij is ook een heel bijzonder iemand. Ik heb hem ontmoet in een vliegtuig op de luchthaven van Kuala Lumpur. Ik zat al in het vliegtuig en er was naast mij nog een stoel vrij. Toen Hans aan kwam lopen dacht ik nog, ‘wat een rare vent’. Hij was al ietsje ouder en had geen haar. Hij had alles waarop ik niet zou vallen. Maar nadat hij naast me kwam zitten hebben we dertien uur met elkaar kunnen praten en het was alsof ik hem al jaren kende. Het was gezellig. Na afloop nodigde hij me uit om eens naar Deventer te komen waar hij woonde. Na ruim een half jaar kregen we weer via Facebook contact, omdat ik hem feliciteerde met zijn verjaardag. Hij reageerde enthousiast en nodigde me opnieuw uit. Binnen een paar dagen ben ik toen naar hem toe gegaan en heeft hij zijn huis laten zien. Tijdens het eten van een pizza kregen we echt een klik met elkaar. Door mijn bezoek aan mijn zoon in Nieuw-Zeeland, de lange vliegreis en Facebook hebben we elkaar dus leren kennen. Mijn zoon voelt ver weg, maar door mijn reis naar hem toe heb ik dus mijn huidige vriend ontmoet. Dat maakt het voor mij heel bijzonder. Het gaat goed met mijn zoon in Nieuw-Zeeland en als het met mijn kinderen goed gaat, gaat het ook goed met mij. Ja, door de omstandigheden is het leven weer leuker en daarom gaat het goed met mij. Daarnaast ben ik ook altijd positief ingesteld, je moet er zelf wat van maken, het leven is kort en ik wil er in het ‘nu’ van genieten. Teleurstellingen probeer ik te neutraliseren. Ik heb heel veel fijne vriendinnen om me heen. Sommigen zijn als zussen voor me. Ik doe ook heel veel aan bewegen, zoals wandelen en fietsen.’