‘Het gaat goed in mijn leven omdat ik de vrijheid heb om de dingen te doen die ik werkelijk wil doen. Ik ervaar een grote mate van vrijheid. Ik kan me nu op verschillende gebieden bewegen en doen. Ik heb niet meer de druk van een vaste baan. De ruimte die dat geeft benut ik om wat zinvols te doen voor andere mensen. In organisaties, maar ook kunstenaars, met mensen die in hun loopbaan vast zitten. Dat geeft mij een zinvolle tijdsbesteding. Daar word ik enthousiast van, ja daarom gaat het goed .Die vrijheid heb ik eigenlijk al op mijn 25ste levensjaar gevonden. Ik heb een vrij stormachtige jeugd gekend. Ik had vrij veel last van angstaanvallen en daar ben ik op een gegeven moment uit gekomen. Ik vroeg me af wat ik van mezelf vond. Stel nu eens, dat ik verantwoordelijkheid neem voor mijn leven? Wie ben ik nu eigenlijk? Ik ontdekte dat er eigenlijk een goed mens in mezelf zit. Natuurlijk maak ik fouten, maar dat doe ik niet vanuit een kwade intentie. Ik ontdekte dat ik waardering begon te krijgen voor mezelf.

Toen ik mezelf begon te waarderen kon ik ook anderen veel meer waarderen. Ik had daarna status niet meer zo nodig. De zelfwaardering werd een basis voor de wijze waarop ik in het leven stond. Ik had niets anders meer echt nodig. Een tijd geleden koos ik er min of meer voor om mijn goede en belangrijke baan te verlaten. Ook toen hielp mijn eigenwaarde me om dat vrij makkelijk te accepteren en op een rustige manier verder te gaan. Soms was het ook wel spannend en bracht het onzekerheid. Maar dankzij mijn zelfwaardering, nieuwsgierigheid en leergierigheid is het me toch goed gegaan. Ik heb er wel de tijd voor genomen en ben met de stroom mee gegaan. Het helpen van mensen om een stap in hun leven te zetten is fijn. Ik kan iets van waarde aan hun leven toevoegen. Daarnaast gaat het ook goed met me, omdat ik een plek in Finland heb gevonden waar ik niet tussen de mensen ben. Het zijn twee verschillende situaties. Met mensen en zonder mensen. Dat bestaat naast elkaar. Met mensen omgaan en met de natuur omgaan.
Het geeft mij een ander perspectief. Maar ik ervaar die verschillende situaties als Rolf. Ik blijf Rolf. Ik blijf in elke ruimte.’